Yazı Boyutu:
Bozkırın tezenesi olarak ta anıllan, Gönül Dağı, Kendim Ettim Kendim Buldum, Hapishanelere Güneş Doğmuyor, Gel Gayri Gel, Gitme Leylam, Kova Kova İndirdiler Yazıya, Seher Vakti Çaldım Yarin Kapısını, Benim Yurdum, Zülüf Dökülmüş Yüze, Muhur Gözlüm, Zahidem, Neredesin Seni gibi yüzlerce eseri Türk Halk Müziği Repertuvarına katan ünlü ozan Neşet Ertaş, bir süredir tedavi gördüğü Medical Park İzmir Hastanesi'nde sabaha karşı hayatını kaybetti. İzmir'de yoğun bakımda tutulduğu hastanede yaşamını yitirdi.
KİMDİR
Yine kendisi gibi saz ustası olan Muharrem Ertaş'ın oğlu olan Neşet Ertaş, 1938'de Kırşehir'de doğdu.
Çocukluğu Kırtıllar köyünde geçen Ertaş, ilkokul yıllarında önce keman, ardından bağlama çalmayı öğrendi. Babasıyla birlikte yörenin düğünlerinde saz çalıp türkü söyledi. Profesyonel müzik hayatına 1950'li yılların sonunda İstanbul'a gidişiyle başlayan Ertaş, ilk plağı "Neden Garip Ötersin Bülbül"ü işte bu yıllarda çıktı. Çok sevilen plağın ardından yenileri geldi, konserler başladı. Halk ozanı bir süre sonra yeniden İç Anadolu'ya döndü ve Ankara'ya yerleşti. Sağlık sorunları nedeniyle kardeşinin yanına, Almanya'ya giden Ertaş'ın 23 yıllık vatan hasreti de başlamış oldu. 2000 yılında İstanbul'da verdiği konserle yeniden ülkesinde sahneye döndü.
Gurbet yıllarında kendisine Erdoğan Atakar tarafından takılan "Bozkırın Tezenesi" lakabı halk ozanıyla adeta bütünleşti. Süleyman Demirel zamanında kendisine sunulan 'devlet sanatçılığı' unvanını; "Halkın sanatçısı olarak kalmak, benim için en büyük mutluluk" diyerek geri çevirdi. UNESCO tarafından "yaşayan insan hazinesi" kabul edilen Ertaş, İTÜ Devlet Konservatuarı tarafından fahri doktora ödülüne layık görüldü.
Çocukluğu Kırtıllar köyünde geçen Ertaş, ilkokul yıllarında önce keman, ardından bağlama çalmayı öğrendi. Babasıyla birlikte yörenin düğünlerinde saz çalıp türkü söyledi. Profesyonel müzik hayatına 1950'li yılların sonunda İstanbul'a gidişiyle başlayan Ertaş, ilk plağı "Neden Garip Ötersin Bülbül"ü işte bu yıllarda çıktı. Çok sevilen plağın ardından yenileri geldi, konserler başladı. Halk ozanı bir süre sonra yeniden İç Anadolu'ya döndü ve Ankara'ya yerleşti. Sağlık sorunları nedeniyle kardeşinin yanına, Almanya'ya giden Ertaş'ın 23 yıllık vatan hasreti de başlamış oldu. 2000 yılında İstanbul'da verdiği konserle yeniden ülkesinde sahneye döndü.
Gurbet yıllarında kendisine Erdoğan Atakar tarafından takılan "Bozkırın Tezenesi" lakabı halk ozanıyla adeta bütünleşti. Süleyman Demirel zamanında kendisine sunulan 'devlet sanatçılığı' unvanını; "Halkın sanatçısı olarak kalmak, benim için en büyük mutluluk" diyerek geri çevirdi. UNESCO tarafından "yaşayan insan hazinesi" kabul edilen Ertaş, İTÜ Devlet Konservatuarı tarafından fahri doktora ödülüne layık görüldü.
.jpg)
