Avrupa Yerine  İzmir’İ Seçtiler… 

  • 0
  • 1.171
Yazı Boyutu:





Bu iki kardeşe iyi bakın.
Erkek Atahan, kız kardeşi İlayda.
Her ikisi de eğitim ve spor sevdalısı.
Boylarını merak ettiniz değil mi?
Atahan 2 metre 10 santim, İlay’da 1 metre 92 santim.
Doğum tarihleri 2000 ve 2003.
Yaşıtlarının hiçbiri bu boyda değiller.
Gelişimleri de çok sağlıklı devam ediyor.
 
       ***
 
Unutmadan…
Voleybolcu İlayda, 14 yaşında ama  U16 Milli takıma çağırıldı.
Öyle bir performansa sahip ki…
Yıllarca formayı kimseye kaptırmayacağına her türlü bahse girilir.
 
     ***
 
Basketbolcu Atahan’ın ismini yazın bir kenara.
İleride çok konuşulacak, haberleri yapılacak.
Allah vergisi fizik ve yetenek birleşmiş…
Sanki basketbol için yaratılmış.
Dünyayı dolaşan sporcu avcıları, şimdiden peşinde.
İtalyan A basket liginin güçlü ekibi Juve Caserta, Atahan’ın izini buldu.
Ülkeye davet etti, idmanlara çıkardı.
Haydi at imzayı, bize gel…” teklifinde bulundu ama ikna edemedi.
Eğitim, konaklama, harçlık herşeyi önüne koymuşlardı.
Atahan, “ Önce memleketim” dedi.
 
            ***
Atahan ve İlayda, spora  Adana’da başladılar.
Geliştirmek için Avrupa’yı değil İzmir’i seçtiler.
İki kardeş, Karşıyaka’da  bir evde kalıyorlar.
16 ve 14 yaşındaki iki kardeş, yemeklerini birlikte hazırlıyor, birbirlerine destek oluyorlar.
 
      ***
 
Baba Veysel Demirtaş, Adana Büyükşehir belediyesinde memur, anne Sermin ise lisede Fizik öğretmeni.
Hasreti yüreklerine bastırıp, iki evladını gelecek için İzmir’e göndermişler.
Hafta sonları geliyor, mutlu aile tablosunu tamamlıyorlar.
İki gün sonra …
Yine ayrılık, yine özlem.
İçlerinde kor ateşi gibi, bir türlü bütünleşemiyorlar.
 
        ***
 
Basketbolcu Atahan, voleybolcu İlayda, bir özel okulun burslu öğrencileri.
Küçük olmalarından ötürü de yurddışı tekliflerini elinin tersiyle itti.
İzmir’e tutkunlar ve başka bir yer düşünmüyorlar.
İzmir’de büyümeyi, büyük başarıları yakalamayı arzuluyorlar.
Ama anne ve babaları yanlarında yok.
İzmir’e görev tayini için uğraşıyorlar ama sonuç alamıyorlar.
Telefonla konuşmak, kısıtlı bütçeyle bazı hafta sonları görüşmek yetmiyor ki.
İki kardeş okuldan dönsünler, anneleri onları karşılasın, babaları onları kucaklasın istiyorlar.
Ortak istek; aile birlikteliği, sevgi bütünlüğü.
 
        ***
Yok mudur, çare olacak bir devlet büyüğümüz?
“ Haydi gelin, İzmir’e yerleşin” diyecek.
Ana babayı yavrularıyla birleştirecek..
Yasal koşullar uygun, sadece karar verilecek.
Torpil, ayırma, kayırma değil.
Aynı çatı olmayı istiyorlar.
Sahiden çok mu zor bu devirde?
 

YORUM YAZ
Arşiv