İnsana Tatil Onlara Zehir…

  • 0
  • 347
Yazı Boyutu:

Dünyaya gözünü açtığında el bebek, gül bebek.
Her dakika farklı sevgi gösterisi.
“Aman da amannn” çığlıklı okşamalar…
“Ayy, neden yemiyor?” endişesiyle biberonla beslemeler…
“Çok akıllıdır, ömür boyu arkadaştır” iltifatları…
Hoplayıp, zıplamaya başladığında “ en iyi cinstir” pazarlamaları…
Ve satışı.
Müşterisine göre.
Çok istiyorsa; 500 dolar.
Mutlak arzuluyorsa; 700 dolar.
 
             *
Özel taşıma çantalarına konulur…
Parfümlü, model arabalar içinde yeni evine götürülür.
 
            *
Yazlıkta herkesin sevgilisidir.
Neşe kaynağıdır.
Kuyruğunu sallar alkışlanır, ses çıkarır burnundan öpülür.
Tatil günlerinin başrol oyuncusudur.
Komşulara, uysal olduğu, söz dinlediği ve bir eşinin bulunmadığı söylenir.
 
           *
Evdeki çocuğu mutlu ettiği için başta “ Almayın, yapmayın” diye direten dede–nine bile hoşnuttur.
Yemeği hiç ihmal edilmez… Etlisi, sütlüsüyle hazırdır.
Her akşam yıkanır, tüyleri fırçalanır.
“Ayrılamıyorum” sevdasıyla yatağa bile alınır.
 
            *
Tatil sona yaklaşır, geri dönüş hazırlıkları başlar.
Eşyalar paketlenir, şaşkın gözlerle bakan, sözde ailenin parçasından söz edilir:
“ N’apıcaz? Götüremeyiz… Benim işim, çocukların okulu var. Kim yedirecek, kim gezdirecek?”
Çoktan karar verilmiştir.
Kapı kilitlendiğinde, yazlığın önüne bırakılacaktır.
Ve karar uygulanır.
 
             *
O güzeller güzeli, artık sokaktadır.
Yemek, su nerededir bilmez.
Gece karanlığından korkar, saklanacak yer arar.
Sokakta yetişmiş hemcinsleri hep saldırır, ne olduğunu anlayamaz.
Korkak, ürkek ruh haliyle giderek zayıflar.
Tüyleri matlaşır.
Gözleri çapak dolar.
Artık her kaldırım yatağıdır.
Ne başını okşayan kalmış, ne ismiyle kendini çağıran.
Kalbini, inandıkları parçalanmıştır.
Hiçbir çıkış yolu, tesellisi olmayan durumdadır.
 
            *
Bir gün arabalı adamlar gelir.
Boğazından kelepçeyle tutar, kamyonet kasasına atar.
Oradan tel kafeslerin arkasına.
Su tası boş, ağır kokulu bir lokma önünde boş gözlerle dışarı bakar.
Sevenlerini, alıştıklarını bekler, yolunu gözler.
Boşuna…
Terk edilmiştir, artık sokak köpeğidir.
Ne kadar cins ve değerli olsa da…
 
          *
Bugün tatil yerlerinde sokaklar ve varsa belediye barınakları cins kedi-köpek dolu.
Çiftlikte üretilen, parayla satılan hayvanlar ortada bırakılmanın burukluğuyla ortak kaderi paylaşmaktadır.
Sonları ne olacak bilinmemektedir!
Karne hediyesi, tatil eğlencesi, çocuğa ev neşesi, hava atma hevesi ile alınıp, sonra  “sıkılmış limon” gibi atılan sevimli dostlarımız, insanlığın yarattığı dram, utançtır.
İlgi ve sevgi aramaktadırlar.
Ne yazık ki… İnsana muhtaçtırlar.
 
          *
 
Uzatılacak şefkatli bir ele…
Minnet duyacaklardır.
Sadakatle, ömürleri boyunca…

YORUM YAZ
Arşiv