Hayatımız Gibi …

  • 0
  • 402
Yazı Boyutu:

Bugün size okuduğum bir öykü ile yazmak istedim.. Ünlü bilge Lao Tzu’nun en sevdiği öykü olduğu söylenir bunun:

Karısı vefat ettikten sonra tek oğlu ile birlikte yaşayan yaşlı adamın yegane varlığı herkesin imrendiği atıdır. Atı pek çok insan büyük paralar vererek almak isteseler de yaşlı adam atını satmaz. Komşuları, “Sersefil yaşıyorsun. Sat şu atı rahat et,” deseler de yaşlı adam buna yanaşmaz. Bir gün atı ormana kaçar ve ne kadar arasalar da bulamazlar. Bunun üzerine komşuları “Ne kadar talihsizsin,” derler. “Eğer atı satmış olsaydın şimdi varlıklı bir adamdın.”

Yaşlı adam ise, “Ben burada talih ya da talihsizlik görmüyorum. Sadece kaçan bir at görüyorum,” der.

Bir süre sonra kayıp at, beraberinde bir sürü yılkı atı ile geri döner. Bu sefer komşuları, yaşlı adamı talihi için kutlarlar. Yaşlı adam “Ben burada talih ya da talihsizlik görmüyorum. Sadece atımın geri döndüğünü görüyorum,” der.

Adamın oğlu, yeni gelen atları eğitirken bir tanesinin üzerinden düşer ve bacaklarını sakatlar. Komşuları, bu atın adama uğursuzluk getirdiğini, zamanında onu satması gerektiğini söylerler. Yaşlı adam ise “Ben burada talih ya da talihsizlik görmüyorum. Sadece oğlumun bacaklarının sakatlandığını görüyorum,” der.

Bir süre sonra Kuzey’den gelen göçebe savaşçılar ülkeyi istila eder. Eli silah tutan herkes savaşa alınır ve çoğu geri dönmez. Yaşlı adamın oğlu ise bacakları sakat olduğu için askere alınmaz. Köylüler, “Haklıymışsın,” derler. “Bu at sana talih getirdi.” Yaşlı adam ise “Ben burada talih ya da talihsizlik görmüyorum. Sadece oğlumun askere gitmediğini görüyorum,” der.

Bu hikaye daha böyle devam ediyor. Okuduğumdan bu yana hep aklımdadır…

Günlük hayatımızda olaylara nasıl baktığımızı anımsatır bana...

Hepimiz için çok olumsuzluklarla karşılaştığımızda ilk yakınlarımızdan söylemeseler bile akıllarından geçirip bize ifade etmeye çalıştıkları söz değil midir “Yazık şansı yok” ya da “Ben de şans olsaydı” gibi kendimiz bile sesli konuşuruz kimi zaman…

Ya da çok olumlu durumlar için “Ne kadar şanslı bak”, bazen kendimizin “Ohh ya işte şans bana güldü” diye söylediğimiz…

Bildiğim ve hep ifade ettiğimdir;

Hayatta Her şey zıtlıkları bile olsa bizler için…

“İyi- kötü, güzel- çirkin, zengin- fakir” sıfatları biz insanların çok kolay betimlemelerimi değil mi?

Doğanın gece gündüzü; siyahı, beyazı; denizı, karası gibi aslında …

Sadece biz insanlar daha keskin, daha önyargılı daha değişmez gibi kolay ifade edebiliyoruz…

Aslında doğası gereği her şey zıtlığıyla var, farketmeliyiz… Denge de burada saklı belki de…

Tıpkı hayatımız gibi…

Farkındalıklarımızla güzel bir pazar günü diliyorum…

YORUM YAZ
Arşiv