Yazı Boyutu:
| Meğer Hayat Ne kadar Zor, Ne kadar anlamlı ama boş, Ve ne kadar hızlı... Neye göre, kime göre, niçin ve kimin için yaşıyoruz ? Hadi bir düşünelim, ne dersiniz ? Meğer hayat benden, bize geçiyor.. Bazen yok, bazen çok dolu.. Hergün başka bir heyecanla uyanıp, güne başlarken, hızımı kesmek isteyen o kadar çok insanla karşılaşır oldum ki, artık anlam veremiyorum. Geçenlerde bir arkadaşım şöyle söyledi; Sen alınma, Pandemi günleri böyle yaptı ! Pandemi günleri derken? Bir çok dersler çıkarıp, bir çok kez düşünüp, bundan sonrasını hayal ettiğimiz hedeflerimiz olması gerekirken negatiflik niye ? Eleştiriler niçin? Gıybet ya da perde arkası konuşmalar ne ara ? Ya hiç mi ders almıyoruz ? Halen bu ego neyin nesi ? Biz değilmiyiz, her an Coronavirüs kaparak hasta olabileceğimizi bilerek tedbir alanlar? Maske, İzolasyon, hijjen gibi tedbirleri alıyoruz da, kalbimize mi tedbir koyamıyoruz... Yapmayalım, İzin vermeyelim, Bilinmezliklere güvensizlikler katmayalım... Her adımımız tedbir yanında güvende olsun, emin adımlar olsun, sağlam zeminler olsun ... Şu hayatı “yaşamış olmak için değil, yaşamaya değer olmak için yaşayalım... Çünkü buna değeriz .. Biz de bize nasip olan her bir hayat anı da ... Sağlıkla ve Sevgiyle Ve tabi ki Aşk ile |
|
.jpg)
Turgut Sönmeztekin
Maalesef toplum olarak negatifiz ve çevremizdekilerin iyiliğini ve başarısını istemiyoruz. Çevreme ne zaman yeni bir iş fikri sunsam; yapamazsın, beceremezsin, olmaz deyip moral bozuyorlar. Bravo, iyi fikir, başarırsın deyip cesaretlendiren yok. Çünkü kimse başkalarının başarmasını istemiyor!