Usta… Tık Dedin Gittin

  • 0
  • 338
Yazı Boyutu:

Gazanfer Karpat.

O da gitti.

Aramızdan kopan her yakınımız için takılırdı:

“Usta, gitme zamanı geliyor galiba”

Sonra da başını iki yana sallar, gülerdi:

“ Bakalım nasıl gideceğiz?”

Öğrendim ki…

Gül koklar gibi gitti.

Ağrısız, sızısız, iğnesiz, neştersiz.

Korkuları gerçekleşmedi.

Demek ki iyi insan, Allah’ın sevdiği kuluymuş.

                 *

Türk basınının gerçek emekçisiydi.

Döneminin son temsilcilerindendi.

Boyna asılı, üstten poz ayarlamalı,  filmi yandan çevirmeli silah-beyaz makineden

Saniyede 25 kare basabilen elektronik ayarlı fotoğrafmakinesini kullanan ender isimlerdendi.

Gazetelerde karanlık odanın da en çok zehrinisoluyanlardandı.

                *

Çektiği resmi kendi bastı mı…

Keyfine diyecek yoktu.

Bakar, bir daha bakar beğenmezse yırtar atardı.

“Film başka, baskı başka olmaz” der, emeğinin hakkını çöpeatmazdı.

Bu özelliğinden dolayı meslek yaşamı boyunca ödüllere doydu,boğuldu.

                *

Birlikte uzun yıllar çalıştık.

Yollara döküldük, evlerimizden uzak kaldık.

Haberlere ortak imza attık.

Sıkıntıları, sevinçleri yaşadık, başarıları paylaştık.

Gazanfer Karpat foto muhabiriydi.

Kaleme el sürmez, gözüyle haberi yazardı.

Sezgisi güçlüydü.

Doğru yerde, doğru zamanda deklanşöre basar, yazı yazmayagerek bırakmayacak şekilde haberi sayfaya koydururdu.

Haberin nerede olduğunu, bizim gibi muhabirlerden daha iyibilirdi.

              *

Haberin içindeydi. Fotoğrafı çekeçek ki, gazetede insanlarınönüne ne yaşandığını çıplaklığıyla koyacaktı.

Hep bu anlayışla çalıştı.

İş zamanı yüreği objektifinin üzerindeydi.

Herkese karşı saygılı, kendi iç dünyasında sessizdi.

Belki…

Bugüne kadar milyonlarca poz çekti.

Kendini öne koyan fotoğrafı hiç yoktu.

Mutlulukta kahkahasını, üzüntüde gözyaşını eksik etmezdi.

Örnek basın emekçisi…

İlkeli gazeteci, ender foto muhabiri…

Sadık eş, fedakâr babaydı.

Hepimizin sevgili abisiydi.

                 *

“ Yürek tık desin, gidelim” derdi.

Yüreği tık dedi, gitti.

Yaşamının onuru, sevilmenin gururuyla…

Mesleğinin hakkını vererek…

İyi izler bırakarak aramızdan ayrıldı.

               *

Usta…

Yattığın yerde cennet oluşsun.

Mekânın ışıkla dolsun.

“ Tık” diye gitmek, şerefle anılmak bizlere de nasip olsun.

YORUM YAZ
Arşiv