Yazı Boyutu:
İzmir Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Atilla Sertelin 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Gününün 52nci yılı nedeniyle bir basın açıklaması yaptı. Gazeteciler olarak ağır ve sancılı dönemlerden birini yaşıyoruz dedi.
10 Ocak 1961de Çalışan Gazeteciler Bayramı olarak kutlanmaya başlanan bu önemli gün, 1972 yılından beri de bayram olma niteliğini kaybederek Çalışan Gazeteciler Gününe dönüştü. Çalışan gazetecilerin bayramı yalnızca 11 yıl sürdü. Bugün ise 10 Ocak basının haklarının alınmasında Mücadele Günü oldu. 52 yıl önce 10 Ocak 1961de yürürlüğe giren 212 Sayılı Yasa ile gazetecilere sağlanan kıdem hakkı, gazetelerin kapanması durumunda tazminat ödenmesi, istifa eden gazeteciye kıdem tazminatı verilmesi, maaşının peşin ödenmesi, gece çalışanlara haftada iki gün izin hakkı tanınması, kar eden gazetelerin gazetecilere her yıl bir maaş ikramiye vermesi, maaş ödemelerinin gecikmesinde her gün için yüzde 5 faiz uygulanması gibi pek çok önemli hakların hemen hepsi bugün artık yok.
Son olarak 2008 yılında gazetecilerin yıpranmadığı öne sürülerek yıpranma hakkımız da elimizden alındı. Sosyal ve sendikal hakların eksikliğinin yanı sıra artan baskı ve sansür uygulamaları çalışan gazetecilerin çalışma koşullarını daha da ağırlaştırmıştır.
Saygıdeğer meslektaşlarım,
Gazeteciler olarak en ağır, en sancılı dönemlerden birini yaşıyoruz. Gazeteciler hakkında açılmış dava sayısı 10 bin civarında. TÜİKin verilerine göre ise gazeteci sayısı 28 bin. Bu da demek oluyor ki gazetecilerin yüzde 50ye yakın bir kısmı dava ve soruşturma tehdidi altında.
Uluslar arası basın meslek örgütleri tarafından yayımlanan raporlarda ülkemizdeki basın ve ifade özgürlüğünün kriz seviyesinde olduğu vurgulanırken, cezaevindeki gazeteci sayımız özellikle 2012 yılında dünya çapında rekor düzeye ulaştı. 2008 yılından bugüne kadar 190 gazeteci tutuklanarak cezaevine konuldu.
Bugün için 70 tutuklu gazetecimiz var! Rakamsal olarak tutuklu gazeteci sayısında düşüş olsa da yazdıklarından ve düşüncelerinden dolayı tek gazetecinin bile cezaevinde olması ülkemiz için utanç meselesidir. Hapiste en çok gazeteci olan ülke olmaktan ve basın özgürlüğü konusunda her geçen yıl daha da geriye gitmekten utanç duyuyoruz.
Meslektaşlarımız, arkadaşlarımız tutuklanmalarının üzerinden 5 yıl geçmesine rağmen neyle suçlandıklarını dahi bilmiyorlar. Peşinen ceza yatırılıyorlar.
Olağanüstü hal ve darbe dönemlerinde yürürlüğe konulan Terörle Mücadele Yasası ülkemizde hala yürürlüktedir. Bu yasa nedeniyle birçok gazeteci, gazetecilik faaliyetleri nedeniyle terörist olarak değerlendirilmiş ve cezaevine konulmuştur.
Özetlediğimiz bu sorunlar buzdağının yalnızca görünen kısmıdır. Gazeteciler bugün mutsuzdur. Kamuoyunun doğru bilgilenmesi adına neredeyse günün 24 saati görev yapan meslektaşlarımız, özlük haklarından ve özgürlüklerinden ödün vererek çalışmak zorunda bırakılmışlardır.
Gazetecilerin ekonomik özgürlüğü kalmamıştır, gelecek kaygıları daha da artmıştır. Gün geçtikçe artan maddi ve manevi baskılar editoryal bağımsızlığı bitirme noktasına getirmiştir. Otosansür adeta bir virüs gibi yaygınından yereline bütün gazete, televizyon ve radyo çalışanlarına bulaşmıştır.
Bugün ne yazık ki Gazetecilik çok zor koşullar altında yapılmaktadır ama mücadelemiz asla bitmeyecektir. Halkın haber alma hakkı ve özgür basın adına yürüttüğümüz mücadeleye meslektaşlarımızın da daha aktif katkı sağlamasını istiyoruz. Başarının ancak ve ancak birlikte hareket edilerek sağlanacağına inanıyoruz. Bu duygu ve düşünceler doğrultusunda halkın özgür iradesinin yansıması olan Türkiye Büyük Millet Meclisini özlük ve özgürlük haklarımızın çözümü noktasında bir kez daha göreve çağırıyoruz. Tüm basın emekçilerinin 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Gününü bir Mücadele Günü olarak kutluyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
